Madrid’deki NATO zirvesi, alınan kararlar açısından bile büyük başarı...

Bundan böyle NATO’ya bağlı ülkeler nezdinde PKK, YPG ve FETÖ birer terör örgütü... Muhataplarımız terörle mücadelede verdikleri sözlerde dururlarsa ne ala... Aksi halde elimizdeki kozları kullanma hakkımız mahfuz... Bu başarı Erdoğan’ın sahip olduğu bazı hasletlerle doğrudan alakalı. Güven gibi, özgüven gibi, özgürlük bilinci gibi... Daha önceki bir yazımda güven ve özgüven ile alakalı düşüncelerimi aktarmıştım. Bugün de konuyla irtibatlı olarak özgürlük bilinci üzerinde durmak niyetindeyim.

Özgürlük, sonsuzluğa yatılan rüya. Yaratılış kurallarına asimetrik uyum. Tarifler çelimsiz, çaresiz. Meyillerimizin serbest oyunlarından ve iradelerimizin bu oyunlar karşısındaki mahmur halinden bahsediyoruz. Bizi yere çeken memnu meyve, özgürleşme arzumuza atılan kader kemendi değil mi? Oyunumuzun tuzağında şarkımız terennüm ediliyor. Ateşe koşan kelebeklere benzeyişimiz ondan. Özgürleşmek hep umut. Özgürleşmek hep davet.

Nefsine tutsak olanın bu neşideden nasibi yoktur. Hırs bukağı, ker kuruntu özgürlüğe ayrı bir kementtir. Gurur, kibir, bencillik egoya demir atmaktır ve özgürlüğü kısıtlamak anlamına gelir.

Kin, nefret, düşmanlık, intikam, haset, kıskançlık özgürlüğü süründüren dehlizlerdir. Akla azaptırlar, vicdana azaptırlar, selim duygulara azaptırlar. İçki, kumar ve diğer negatif bağımlılıklar özgürlük için bataklıkta cevelan gayretidir. Makama, mevkie, şöhrete, şehvete endekslenmek manevi hazlardan mahrumiyettir ki özgürlük adına büyük kayıptır. Cimrilik mala, korkaklık ise cana esarettir. Yani, prangalı hayattır, bitmeyen gel-git macerasıdır. Sarkaçlar ne kadar hürse onlar da o kadar hürdür.

Özgürlük biraz da hayallerimizin bestesidir. Rintleri meydana çeken bu cazibedir. Ritmik yokluk, varı var edeni haber veren retoriktir ki, özgürlüğün en sırlı yanı da budur. Hiçliğimizi idrak seviyesi, aşkınlıkta aldığımız mesafenin de göstergesidir.

Bulduklarımız, arzuladıklarımız yanında okyanusta katredir. Ötesi sürekli sınırdır. Kendi çeperimizdeki sürükleyici anaforun yorulmaz yolcusuyuz. Kaprislerimize yenik düştükçe hürriyet sevdamız külleniyor. Kelebek sonsuza uçmalı. Kozada can vermek kem talih.

Özgür kılmak büyük sevaptır. İşe kendimizden başlamak zorundayız. Köle, azat edemez. Hürriyet liyakat ister. Alegori, soyutu kavrama aczimize tutulan aynadır. “An”a tutsak olmak ya da “an”ı tutsak eylemek, resmetmenin anlamı budur. Özgürlük bir özleyiştir, metafizik yanımızın sıla hasretidir. Seyyaldir, akıcıdır. Bu yönüyle onu dondurmak, öldürmek demektir.

Özgürlük, iradenin varlık kavgasıdır. O, insan olma ve insan kalma vecibelerini yerine getirme adına yapılan amansız mücadelenin adı ve aynı zamanda tercih etme yetkisinin sonuca katlanmak manasına geldiğini anlama ve anlamlandırma kıvamıdır. Özgürlük, Hakk’a bağlılıkla hakikate ulaşma gayreti ve hikmete ram olma bilgeliğidir. O, özde ilahi ahlaktan yana tavır alma davası ve “Her şey O’ndandır” şeklinde ifadesini bulan tasavvufi ilkeyi benliğe hakim kılma tecrübesidir. Ya da katreyi ummana salma becerisidir.

Özgürlük bağımsızlığa taliptir. Siyasi, iktisadi, kültürel istiklalin hakiki mevcudiyeti bu talebe verilen müspet cevapla mümkündür. Gerisi sadece köleliktir.

Özgürlük, hem bireysel hem de toplumsal bağlamda, varlık ve işlevini sürdürebilmek yönünden, güçlü devlet otoritesine, hukukun üstünlüğünü öne çıkarandisiplin ve sisteme, tabii birer denetimci olan yaşayan geleneklere, göreneklere, manevi değerlere ve serbestiyibohemliğe indirgemeyecek, içselleştirilmiş ahlaki anlayışa, özetle uzun asırların deneyimi ile varılmış entelektüel bir netice olan çok yönlü, dinamik demokrasi bilincine ihtiyaç duyar.

Özgürlük faziletler hevengidir. Cesur adam özgürdür. Cömert insan özgürdür. Müstağni kişi özgürdür. Mahviyet ve tevazu sahibi şahsiyet özgürdür. Zaaflarından arınarak olgunluk hasletleriyledonanmış, doğrudan ve doğruluktan ayrılmayan kimse özgürdür. Her erdem bir başka erdemi ya da erdemler grubunu anons eder. Özgürlük ise bütününü..