‘Fakire ekmek yoksa , zenginde de huzur olmayacak ! ’

Bu yazı aslında her şeyi özetliyordu …

Evet Kolombiya’da yarım yüzyıldır hakim olan diktatör rejim elbette ki sayısız vukuata imza atmıştı ancak pandemi , devletin çirkin yüzünü halkına sonuna kadar göstermesiyle devam edecekti.

Kolombiya 50 milyonluk nüfusu ve ülkemizin 1,5 katı yüzölçümüyle Allah’ın doğal zenginlikleri cömertçe verdiği aslında çok daha zengin ve halkını mutlu etmesi gereken bir ülke .

Bu enteresan ülke , onca petrol rezervine , dünyanın en zengin zümrüt cevherlerine rağmen , karanfil üretiminde dünya birincisi , kahve üretiminde Brezilyadan sonra dünya ikincisi olmasına rağmen pandemi sürecini inanılmaz kötü yürüten başarısız ülkeler arasında yer almıştı.

Öyle ki pandeminin başından beri yaklaşık 75,000 kişi hayatını kaybetmiş . Geçen hafta günlük ölü sayısı 500 kişiyi aşmıştı.

Hükümetse pandemiden dolayı oluşan mali yükün faturasını ağır vergiler koyarak halka kesmiştir.

Sürdürülebilir dayanışma vergisi adı altında devletin pandemiden doğan tüm mali zararı yaklaşık 6,3 milyar dolarlık bir maliyeti halka ek vergilerle fatura etmesi zaten pandemiden dolayı çok zor durumda olan vatandaşlarının sokağa dökülerekiç savaş benzeri gösteriler yapmasına neden olmuştu .

20 kişi hayatını kaybederken , yaklaşık 800 kişi yaralanmıştı .

Ve halk sokaklarda polisle çatışırken duvarlara yazılanlar her şeyi özetliyordu sanki .

Ne gariptir ki Kolombiya dünyanın en büyük kokain üreticisi , ihracatçısı ve mafya lideri Pablo Escobar’ı bünyesinden çıkarmış . Ve halk kahramanı olduğunu iddia eden bu uyuşturucu baronu , zenginden alıp fakire vereceği yalanıyla sanki Zoro gibi davranmıştı.

Tuhaf olan ise onca petrol rezervi , birinci sınıf zümrüt yatakları olan , dünyanın en kaliteli kahvesini üreten yüzölçümü bizden daha fazla olmasına rağmen nüfusu daha az olan bu ülke kendi insanlarının bile ihtiyaçlarını karşılayamıyor.

Şimdi sorulması gereken soru bana göre , bunun en önemli nedenleri nelerdir ?

Öncelikle ülke yaklaşık yarım yüzyıldır diktatörlükle yönetiliyor demiştim . Bu tarz yönetimlerde para hiçbir zaman halka eşit gelir dağılımı şeklinde yansımamıştır . Tam tersine halkın daha çok bankalara borçlanması ve gelir seviyesinin düşmesi diktatörün halkı parmağında oynatacağı bir kıvamda tutmasına neden olmuştur . Zaten istenende budur.

Halk eğer gelir durumu iyi olursa daha fazlasını isteyecektir. Huzur , özgürlük ,daha iyi yaşam koşulları , adalet , diktatörler için asla olmaması gereken yönetim koşullardır.

Uluslararası kokain üreticisi ve satıcısı konumunda olan bu diktatör rejim devrilmedikçe bu ülke gerçek anlamda huzura kavuşamaz .

Sanırım bu diktatör , petrol , zümrüt ve kokainden gelen paranın tamamını kendisini yine iktidarda tutabilmek için paylaşmıyor oysa bu tarz olağandışı dönemlerde paylaşımcı bir yaklaşımla halkını bu açmazdan kurtarabilseydi diktatör değil , halkın gerçek kahramanıda olabilirdi ancak hiçbir diktatör maalesef bu bilgelik mertebesine ulaşamamıştır .

Tarihin mezarlıkları , bu tarz diktatörlerin leşleriyle doludur.

‘İnsanların değeri yoksa , hakları da olamaz’ , mantığı bu ülkelerin adeta kaderi olmuştur.

Şuan halkının %30 ‘u üç öğün yiyecek bulamayan Kolombiya’da insanlar sokaklara dökülürken ve pandemiden kırılırken hükümet 14 miyar pesoyu savaş uçaklarına yatırmaya karar verdi .

Merak ediyorum , 1982 yılında Nobel edebiyat ödülünü almış Kolombiyalı yazar Marquez yaşasaydı bu hükümet için neler söylerdi ?